aslında başlık "anlatılan hikayelerin her zaman dindarlar lehine sonuçlanması" idi fakat takıldık işte 50 karaktere. neyse efenim konuya gelelim.
müslüman bir cemiyette yaşadığımız için şimdiye kadar gerek çocukluğumda, gerek gençliğimde gerekse hala dinlediğim hikayeler, her zaman dindarlar lehine sonuçlanmaktadır. dindar dediğime bakmayın, bizim buralarda tabiki müslümanların lehine sonuçlanır. anlatılan hikayede olay başlar, gelişir, sonunda dindar kişi ateist kişisine ayarı verir ve olay biter. hikayeyi anlatanda bir huzur bir mutluluk, dinleyenlerde bir rahatlama bir memnuniyet sormayın gitsin efendim.
biri çıkıpta demez mi "kardeşim tamam da ateist ne cevap vermiş" diye, yok efendim yok ateistler genelde konuşmayı, düşünmeyi bilmeyen mallar oldukları için öylece bakakalmıştır zaten, ne diyebilir ki?
