özellikle yaşamla başa çıkılamadığı, bir şeylerin hep yanlış gittiği ve bir türlü düzeltilemediği, akıldan intihar senaryoları geçirilip neyse ki cesaret edilemediği dönemlerde, çoğu kez, kişinin kendi belirlediği tercih ve davranışlarıyla kendini taşıdığı varoluş konumuna yönelik bir suçluluk, yoğun bir hoşnutsuzluk duygusuyla aralıksız beslenen huzursuzluk hali yüzünden, kendini sürekli tekrarlayan zihinsel aktivitelerine bir nihayet verememesi, dolayısıyla o dinlendirici uykuya, duyulan acıyı geçici bir süre içinde olsa dindirecek o bilinçsizlik yurduna bir türlü geçememesi sendromu, işkence.
