ben bu yazıyı sana yazdım kendim. zamanın içinde öyle bir kayboldun ki kendini bile unuttun. kısacık bir hayat diye nitelendirdiğin yaşamının içine, içinden gelen hiçbir şeyi sığdıramadın. ne kendin olabildin ne de bir başkası. üzgünken mutlu taklidi yapmayı, mutluyken üzgün taklidi yapmayı o kadar iyi başardın ki kendini bile kandırabildin. sevdiklerin, seni sevenler bir bir gittiler. üstünden belli bir zaman geçmeden pişman bile olamadın. neye elini atsan kurudu. kendine bile güvenemedin. asıl benliğin sana her zaman ihanet etti. umut etmekten bile korktun, yalan olacak diye. bir insanın kendine güvenememesi... ben sana güvenemedim kendim. beni hep hayal kırıklığına uğrattın.
