Geçenlerde bi arkadaşla sohbet ederken dikkatimi çeken husus.
insan birini severken farkında olmadan kendi kişiliğinde bulunmayan ve bu özelliklere sahip olan insanı arar mı? Daha önemlisi böyle şahıslarla hoş vakit geçirip mutlu olur mu?
Yoksa doğuştan içten içe kendine hayran olan, evrende mantığıyla hareket edebilen tek canlı türleri, kendini deli gibi sevip karşındakinde de kendinden bir parça mı arar?
Kişiden kişiye cevabı değişen sorular bunlar farkındayım. Zıt olmak sorunları, aynı olmak ilişkilerde sıkıntıyı getiriyorsa yenilik daima şart. *
