bu şehirde bir kadın var
adı bana özel
bana özel bana özel
elleri var küçücük
yüzüyse çiçeklerinden güzel
kimse bilmez benden başka bir kalbi var kocaman
ama bana özel
bazen kızar dünyaya ama sadece kendini üzer
göremezler göremezler
izin vermese asla üzemezler
çözemezler
onun bir düşü var ki asla asla bilemezler
onu neden sevemezler
bilemezler hiç hiç sevemezler
ahh ahh
bazen bakar gözyüzüne bulutları izler
kuş olup ucmak kanat çırpmak o bulutları geçmek ister
yemyeşil çimenlerde sırılsıklam koşmak ister
bu gri şehrin tüm yollarını rengarenk boyamak ister
göremezler göremezler
kalbindeki elmasa erişemezler
çözemezler çözemezler
onun bir düşü var ki asla asla bilemezler
onu nasıl sevemezler
bilemezler hiç hiç sevemezler
göremezler göremezler
kalbindeki elmasa erişemezler
çözemezler çözemezler
onun bir düşü var ki asla bilemezler
onu nasıl sevemezler?
bilemezler, hiç hiç sevemezler.
şimdi o kanatlarını rüzgara açmış dur diyemezler
yıldızların arasında o kadar parlak ki seçemezler
başka sularda o
başka rüzgarlar arıyor
başka yollara yürüyor
başka
