benden önce yaşadığın herşeyi mübah görecek gücüm var mı sanıyorsun? beni bu kadar ruhsuz gördüğüne inanmıyorum. başkasının sana dokunduğunu bilmek bunu özümsemek ne kadar zor biliyor musun ?
ilk gördüğümde bundan 3 yıl önceydi yurda gelişini bilirim beni seveceğin kollarımda uyuyacağın aklıma gelmezdi. keşke gelseydi keşke. hazırlıksız yakalandım afetine. yıllar sonra tanıştığımızda ikimizinde sevgilisi vardı. ikimizde sevmiyorduk ama seviyor gibi yapıyorduk salakça. hataların içine sürüklendik ama en çok da sen. ama sonra birbirimiz için yaratıldığımızın farkına vardık bıraktık geçmişi elele tutuştuk. artık bizdik onlar yoktu. sen ve ben vardık kalplerimizde. sarhoştuk hiçbirşeyi sorgulamıyorduk çünkü susamıştık aşka sevgiye ilgiye. en çok da ben. aşkla yıkandıkça sorguluyor sorguladıkça aşkla yıkanıyordum. yüzlerce soru beynimi karıncalandırıyordu. erkeğin benmiydim ? kadınım dediğimde içi ne kadar dolacaktı ? sana güvenebilecek miydim?
ama en büyük sorum hep şu oldu aşk mı ? mantık mı?
