bilip bilmemek sınırı, yeri geldiğinde ağaca bakıp, ondan bile tefekkür dersi çıkarabilmektir.
mesele; inanılan veya inanılmayan hadiseye bakışın, samimi olup olmamasına bağlıdır.
müslüman kelimesinin, kelime anlamına vakıf olabilmektir.
o'na teslim olmanın,hiçbir şeye köle olunmayacağına varan idrak şuurudur.
o'ndan korkmakla,artık hiç birşeyden korkulmayacağına şehadet etmektir.
ağaç mı?
çam olmamaktır.rüzgara karşı dik durmamaktır.mevsimlere meydan okumamaktır.
söğüt olmaktır.eğilmek eğilmek ve güneşin yakırıcı sıcaklığındaki çaresizliklere gölge olabilmektir.
şüphenin inançsızlığa değil,şüphenin o'na yaklaştıracabileceğine iman etmektir.
şüphenin içini boşaltan ve şüphenin yılmaz işçisi nefsine ve onun antrönürlüğünü yapan şeytani tüm argümanlara şüpheyle bakmaktır...hele bi de elinin tersiyle itilirse, teslim olan manasında müslüman sıfatına erişebilmektir.
