yönetmen koltuğunda goran dukic'in oturduğu hoş bir filmdir. sonu klişe olsa da böyle insanı mutlu eden ve en azından farklı bir konu üzerinden yola çıkmayı başarmış ve 'haydi ben sana deli gibi aşığım sende bana heheheyy' şeklinde abartılı bir aşk hikayesi olmamış, naif bir hikayedir, filmdir diyebiliriz. ayrıca filmde, belli ki çok özenilmiş bir çok ince detay da filme ayrı güzellik katmıştır. bu sebeple denebilir ki izlenesidir.
ancak sonu keşke öyle bitmeseydi be hacı. hafif içimize otursaydı da güzel olurdu sanki dediğim film olmuştur.
çok pis,
--spoiler--
zia'nın da kara delikte kaybolup gittiğini anladığımız an varya, hani kırmızı aracın boş koltuklarına bakakaldığımız sahne işte orada bitseydi keşke film de, klasik olmayan bu aşk hikayesi böylece klasik bitmeseydi diye hissettim ben lakin tabi yönetmene saygı duymak gerek. *
--spoiler--
