ama 20 yaşın şarkısı... varsa da ben bilmiyorum. hiç duymadım... 20 yaş gruptan dışlanmış sokak çocuğu gibidir. yalnız ve hüzünlü... burnuna sümükler doluştuğunda, ağladığı belli olmasın diye, koluna, sümüklerini geri çeke çeke, silen sokak çocuğu gibi...
bir de 20 lik dişler vardır ki konuyla tamamiyle bağıntılıdır. acının ve ağrının sembolü 20 lik dişler. çektirip kurtulursun. 20 yaş acıtır...
20 yaşındaysanız kurslara bile kayıt olmak öylesine zordur ki.
"12-18 yaş grubu bla bla kursu kayıtlarımız başlamıştır."
ucundan bile geçemezsiniz...
geçen senelerde benden 5 yaş büyük biriyle aramızda şu muhabbet geçti...
-hımm 19 undasın. tam lolita zamanın...
*bu harika! lolitayken ne yapılıyor?
-gez, toz, eğlen bebeğim. gününü gün et. ahh ben senin yaşındayken bla bla...
*?!
zaten bir süre sonra 20 yaşına basarsın, aynı kişi gene:
-ne kadar da büyüdün sen maşallah...
*eee sonuç?
-vakit gelmiş artık.
*ne vakti?
-seher vakti değil ya, evden uçma vakti tabii ki.
*manyak mısın sen?
aradan sadece 1 sene geçer ama 1 sene de gelmeyen vakitler gelir olur. manasızca. sırf 20 yaşındasın diye işte. küfür edersin hep içinden. ama o duymaz. duymadığı için de ayrıca küfredersin içinden...
20 yaşında ki erkekler mi?
onlar lale devrindedir...
tabiki sadece böyle değildir. askerlik yavaştan kendini hissettirir.
bu böyle sürüp gider... ama insanın içinde hep garip bir belirsizlik vardır hayata dair.
-sence 2 sene sonra nerede olurum?
*büyük ihtimalle okul bitmiş, bizde ayrılmış oluruz.
-diyorsun!
*evet daha 20 yaşındasın. sana güven olmaz ki. düşüncelerin tam oturmamıştır senin...
-bikbiklerken iyiydi!
20 yaşa güven olmadığını söylerler hep. sonuçta yirmi yaşındaysanız kaypak ve düzenbaz olabilirdiniz!
zaten güvenilecek olan da yaşanılan sene sayısı değildir. kişinin kendisidir. ama anlatamazsın işte. bir süre sonra aldırmazsın da zaten...
ama bunalım içten içe devam eder...
bir yandan çocuk, bir yandan da yetişkin muamelesi görmek canınızı sıkar, vücudunuzu gerer, çevreye mal bakışlarınızdan dolayı aşırı göz yorgunluğuna sebep olur.
zaten hep büyüklerle arkadaşlık kurduysanız, 20 yaşındakilerle anlaşamaz, onlara bir bunalım da siz yaşatırsınız. hepsi size salak gibi gelir çünkü...
evi terk etmek ister. özgür olma hayaliyle tutuşursunuz. bir yandan nasıl kısa yoldan zengin olunur kitapçıklarıyla vakit öldürür, nette fazla vakit geçirdiğiniz için 24 üne doğru quasimodo gibi olmaya başlarsınız. ciddiyim...
aşık olmak ister ama doğru kişiyi bulamadığınızdan yakınırsınız. eğer şanslıysanız, onu bulsanız dahi, güvenilmediğiniz için dışlanabilirsiniz. aaa! lütfen ama... 20 yaşındasınız... normal şeyler değil mi bunlar? hııı? değil mi?
ergenliğin 2. evresi gibidir 20. yaş...
neyse... son kez ders çalışılır 20. senede. okulun dersleri bitecek, hayatın dersleri asla hız kesmeyecektir. hayata erken atılırsa bu yirmilik, kendini otobanda, arabaların altında kalmamak için karşıya geçmeye çalışan kedi yavrusu gibi hisseder. * ama bir o kadar da güçlenir yirmilik. cesurca, hayatın tam önüne atlar...
eğer 20 yaşındaysanız hayat her zamankinden daha acımasızdır. böyle olduğunu düşünmek de sadece 20 yaş bunalımıyla alakalıdır.
ama birazdan müziği açıp deli gibi dans ediyor olmak da, hayat enerjinizle alakalıdır... *
kaç yaşında olursam olayım hep 20 yaşında kalacakmışım gibi...
korkunç...
