sabahlar olmasaydı
çiçeğim solmasaydı
ölüm allahın emri
ayrılık olmasaydı..
evet bir dönem evde yer olmadığından ev arkadaşlarımdan birinnen aynı odayı kullanmak zorunda kalmıştık. ve ki her sabah uyanıp yataktan çıkarken bu şiiri okurdu güneşe doğru bakıp. yatağını çok sevip de okula gitmeye mi kıyamazdı yoksa okulu çok sevip yataklı saatlere mi sitemkardı bilemedim bir türlü. hem nerden bilecem olum o uyandığı saatte ben de uyanmaya çalışan derin ızdıraplara gark hallerde oluyodum zaten. o şuurla ne anlaşılır? bu kadar hatırladığıma şükredin .. *
