ölmek... ölmenin neyinden korkuyoruz...
acı çekmekten mi?
düşünüyorum ki ölürken hiç acı çekilmiyor. ölmenin sebebi kaza, yangın, sel vs. ne olursa olsun tabi ki ölüme giderken insan acı çekerek ya da çekmeyerek bu süreci atlatacak.ancak ölüm anında hiç bir şey hissetmeden öleceğiz.
tıpkı doğarken hiç bir şey hissetmediğimiz gibi...
hangimiz göbek kordonu kesilirken acı çektiğini hissetti ki?
ya da hangimiz anne rahminden dünyaya gözlerini açma süresince yaşadıklarını hatırlıyor?
ölmek de doğmak gibi bence. bir şey bilmeden, hissetmeden ölüp gideceğiz.
ha diyorsanız ki ölümden sonrası beni korkutan...
bu da sizin inancınıza ve yaşam tarzınıza bağlı olarak değişkenlik gösteren bir durum. eğer bir dine inanıyorsanız ve bu dinin gereklerini yerine getiriyorsanız içiniz rahat olacaktır...
yok eğer bir dine inanmıyor ve inanmamanın gereklerini yapıyorsanız yine içiniz rahat olacaktır...
ama yok 'ben ortada kalıyorum neye inanacağımı bilmiyorum, inanmasam da kendimi kötü hissediyorum' diyorsanız o da sizin bileceğiniz iş; araştırın, okuyun, karar verin...
evet ben de ölümden korkuyorum...
ne acı çekmekten ne de ölümden sonrasından...
sevdiklerimi arkada bırakmaktan korkuyorum. onları bir daha göremeyecek olmaktan ve benim için ağlayacak birilerinin olduğunu bildiğim için korkuyorum.
ölüm...
her an her yerde bizi bulabilir. şu satırları yazdıktan saniyeler sonra ölmeyeceğimin garantisini bana kim verebilir? ya da siz! bu satırları okurken ölmeyeceğinizi nereden biliyorsunuz?
ölmek bir yere seyahate gitmek gibi değil... ya da beğenmediğiniz bir yemeği değiştirebilmek...
ölmek bedeninizin bu dünyadan ayrılması demek.
o yüzden yaşadığınız her dakikayı kâr saymanız, bu gece yarın ölecekmiş gibi sevdiklerinizi hatırlamanız dileğiyle...
