nasıl zor şimdi bir bilsen gözlerimi açmak dünyaya. sıkılgan, tükenmiş kalbimin kapılarını açmak yeniden, birazcık temiz hava için. öyle zor inanki bıraktığın göçükten sağlam parçalarımı canlı cıkarmak. okadar cok kaldılarki o güçüğün altında, yaşamalarına medet ummak nede gereksiz bir uğraş. sende bende kimse uğraşmasın en iyisi bırakalım zaman toparlasın bedenimi bıraktığın göçükten.
