sözde yoksulların ve düşkünlerin halet-i ruhiyesini anlamak adına tuttuğumuz orucu sona erdirme eylemimizdir.
günboyu tuttuğumuzun "özünden uzaklaşmış" , sözde bir eylem olmasından mütevellit , çatlayıncaya aksarıncaya tıksırıncaya kadar yenir...hatta yoksulların ya da iftarını hazırlayamayanların gitmesi için açılan iftar çadırlarına doluşulur kimi zaman , cep dolu , göz aç halleriyle...durumu olmayanlar yerine altında son model arabaları olan , işçisine zulmederek kazandığı paralarla en pahalı baklavalarla gelen akrabalar çağırılır iftarlara , önlerine zaten sahip olabildikleri lüks yemekler serilir , "bak benim de param var" dercesine.
iftar sonrası sigaralar yakılır ; ee o kadar oruç tuttuk bu da hakkımız şeklindeki "pazarlamacı müslüman" zihniyetiyle...sonra en fast moddaki cami seçilir ki "furios" olmasın namaz çıkışı bizim nefsler.ondan sonra da gelsin gün içinde yaşanılan anıların en belaltı en abartılı anlatış şekilleri...gelsin görülen "bacı" manzaralarının "kaba et" mevzuları...zaten çöp bidonu gibi doldurulan midelere meyveler atılır , hapur hupur hamlelerle ,"dünyaya doyamadık Allahım" dercesine...konu komşunun "ölü eti" yenir afiyetler , dedikodu sohbetlerinde...
