Halide Edip Adıvar romanıdır. Halide edip'in yazarlığı genellikle yarattığı kadın kahramanların üzerinden şekillenmiştir. "vurun kahpeye" "ateşten gömlek" "sinekli bakkal" romanlarını hatırlamak yeterli olur. Yazarlığında en çok eleştirilen yönü dili kullanmadaki savrukluğu olmuştur ki eleştiriyi yapanlar eleştirilerinde haklıdırlar. Cümle bozuklukları sıkça göze çarpar. ingilizceye son derece hakim olan halide edip türkçe yazma işinde o derece başarılı olamamıştır. Bu dildeki savrukluk "handan" romanında bana göre en aza iniyor. Ufak tefek hatalar var; ama dil sürükleyici görünüyor.
Bunun dışında "handan" konusu itibariyle de basit bir kadın kahraman romantizmine yaslanmayan bir roman. Romandaki handan'ın entelektüel gelişimi aynı zamanda özel yaşamındaki aşk ilişkileriyle, aşkın doğasına kendisini kaptırıp zaaflarını kendi kendine tekrar edecek şekilde açıklıkla veriliyor.
--spoiler--
Handan'ın Nazım'ın aşkına karşılık vermeyişi, bunun sonunda Hüsnü paşa ile geçirdiği mutsuz evlilik hatta yeğeni neriman'ın eşi refik cemal'e duyduğu engelleyemediği ilgi onu içten içe yorar ölüme dek götürür.
--spoiler--
