denizli'de doğup büyüdükten sonra, üniversite eğitimi için istanbula gelen insan, "oh be kurtuldum bu salak yerden" der. aradan zaman geçer ara sıra gidilir arkadaşlarla buluşulur ama istanbul'un en sevilen yanı ona dönüşlerdir. en sonunda gün gelir ailen denizli'den taşınır ve işte büyük boşluk. nerdeyse bütün hayatını geçirdiğin, küçümsediğin, kaçmak istediğin o şehir gözünde ve kalbinde çok ama çok başka bir yere taşınır. üzülmek bile gelmez elden orda bir denizli vardır uzakta gitmesen de görmesen de orda...
