kitabını okurken -özellikle sonlarına doğru- hıçkıra hıçkıra ağlayan bünyeyi hayal kırıklıklarına uğratan filmdir. filme çevirilen her kitabın mahkum olduğu kaderi yaşamıştır bu da. bazı sahneler o kadar havada kalmıştır ki kitabı henüz geçen sene okumama rağmen olayın gidişatını kavrayamama sebep olmuştur.
--spoiler--
köpek yargıçın numarasını kimse anlamamıştır mesela. kitabın gözümdeki favori karakteri jesse, mahkemesi sahnesi dışında filmde hiç bir varlık gösterememiştir. julia filme dahil bile edilmemiştir.
ayrıca filmin sonu şahsımı şoklara maruz bırakmıştır. "ablam o gece..." diye başlayan cümleden bir kaç dakika sonra bilinçsizce elimi ağzıma götürmüş ve yerimden epeyce doğrulmuş bir vaziyette buldum kendimi. o güzelim sona bu yaptırılır mıydı be jodi abla?
--spoiler--
okunan en iyi kitaplardan biriyken izlenen film kategorisinde vasatın üstüne çıkamamıştır.
