adı üstünde şehit mehmet, aslınla anlatılmak isteneni çok da uzaklara taşımamak gerekir bazen yakınımızdadır asıl mesaj hemde o kadar yakındır ki göremeyiz ve bir türlü gerçeği seçmekte zorlanırız. bir masa düşünün masadan ayrıldıkça etrafını, sandalyeleri ve uzaklaştıkça odanın diğer taraflarınıda görmeye başlarsınız. bir şeyler netleşmeye başlar, uzaklaşır uzaklaşır fakat en sonunda odanın her tarafını görmeye başlarsınız, anlarsınız gerçeği ancak bir sorun vardır artık geriye dönüş yoktur.
çünkü geç kalınmıştır.
türkiye'de şehit olan her mehmet gibi o da bir türk evladı, bir türk şehididir. bu bayrak'ın dalgalanmaya devam edebilmesi için çarpışmış ve teröristlerce öldürülmüştür. ya sonrası? tıpkı diğer mehmet'ler gibi o da aynı kaderi paylaşmış teröristlerce kurulan hain pusular yüzünden şehit düşmüştür gencecik bedeni. ne için? geridekiler huzur içinde yatsın, incinmesin, bu vatan parçalanmasın, bayrak her daim dalgalanmaya devam etsin, kimsenin kılına, namusuna zarar gelmesin diye?
gözyaşları döktüler ardından, ağladılar belki bir çoğu bir daha hatırlamadı mehmet'i ama anası onu hiç unutmadı, dokuz ay karnında taşıdı, besledi, büyüttü, babası giydirmedi, giydirdi, yemediler, yedirdiler, okuttular, hasta olduğunda başında beklediler ve bin bir emekle büyütüldü mehmet. sonra da zorunlu olarak asker ocağına yolladılar. ta ki bir gün oğullarının şehit olduğu haberini alana kadar. bu ahmet'tir, mehmet'tir, sendir, bendir hiç farketmez hepimiz olabiliriz olmasakda hepimiz olmaya adayız.
kimdir mehmet'in katili? yanlış yöneten politikacılar mı, askerler mi, yoksa teröristler mi? belki bir çoğunun birbirine paralel etkisi vardır ama asıl soru bunca savaş verilirken, bunca şehit ölürken açılım diyenlere mehmet neden öldü diyeceğiz? dahası mehmet'in ardında kalan gözüyaşlı anasına ne diyeceğiz? *
