efendim biliyorsunuz ki çocuklar ibiş yaratıklar. bir naneden haberleri olmadığı gibi her naneyi de merak etmekte üstlerine yok. işte bu sebepten, çocukların meraklarını gidermek için her zaman bir kurbana ihtiyaçları oluyor. kurban siz iseniz vay halinize.
- anneeeeee. burası neresi?
+ öhmm. adalet sarayı yavrum.
- adalet ne anne?
+ öhmmm. ehmmmm. şey. şimdi biz ablana iki şeker alsak sana hiç almasak olmaz değil mi? ikinize de birer tane alıyoruz o yüzden. işte adalet bu yavrum.
- burda şimdi şeker mi dağıtıyorlar anne?
+ yyyokkk. öyle değilll.
- bu kadın napıyo anneeee?
+ öhmmm. çalışıyor kızım.
- nedeeeen?
+ çünkü eşşeğin s... yani şey... eşşek gibi çalışmak zorundasın kızım. hayat zor.
