tecrübelerime dayanarak bir kaç lafım olacak benim bu konu hakkında;
ilişkilerimde her iki erkeği de oynadım. yani kız peşinde gollum da oldum, istediğimi alıp tekmelediğim kızlar da oldu. gerçekten kadın doğası çok garip. neden?
herkes gibi ilk başlarda kuyruk acısı olmadan, sevgi kelebeği modunda tek bir insana sonsuz sevgi besledim. uzun müddet beraber olduktan sonra piçin biri için vurdu kıçıma tekmeyi. ilk başlarda anlamadım, peşinden koştum. haliyle kendimi daha da düşürdüm.
bu olaydan sonra aklımı kaçırıp, biz erkeklerin "vur kaç taktiği" olarak özetlediği taktiği uyguladım. bir çok kızla tek gecelik takıldım. beni sevdiğini bildiğim insanı defalarca farklı kızlarla aldattım. en sonunda sıkılıp ayrıldım. bu defa da o beni bırakmak istemedi. gece malum işi yaparken "seni çok seviyorum" dediğim kızın ertesi gün yüzüne bakmadım, kıymete bindim.
şimdi ben yanlış mı anlıyorum, yoksa bu kız milleti itilip kakılmaktan, piç deyu tabir edilen erkeklerin içlerinde kalan son bir iki sahte duygu kırıntısına minnet etmekten çok mu haz alıyorlar? efendi erkeklerin kendilerini et parçası olarak değil de insan olarak görmelerinden rahatsızlık mı duyuyorlar? nedir bu yani? anlamıyorum, anlayacağımı da sanmıyorum.
