"adsız duyguların" beslendiği durum olabilen örnek:
Karşında onu görebiliyorsun, görüyorsun ama ona yetişip bir türlü tutunamiyorsun. Karnında, boğazında o vazgeçmeyen, cözülmeyen düğümdür. anlatsan bir dert, anlatmasan bir dert. baktıkça bakasın geliyor, ama o adsız hissi hissettigini belli etmeden bakmaya calışıyorsun, söyleyip kurtulmak istesen bile bu histen, elinden geleni yapıyorsun belli etmemek için. aslında sohbet ederken, şakalaşırken gülüşünden anlaşılıyor, oda hissediyor, onunda gözleri gülüyor. o söylese keşke diye düşünmeden edemiyorsun. aslında aşk diyebileceğin bir his değil, sevgi ya da alışmak degil. adsız işte. ümit verıcı ama aynı zamanda umutsuz bir ortam. hissediyor diyorsun bir an için, hıssetmemesı mumkunmu! ama yine de en ufak şey de ıh ıh hissetmiyor diyebildiğin acı durum. eminsizliktir.
genelde bu tür senaryolar da, bir tarafın içip, hafif cakırkeyif olmasıyla, itirafları döktürerek bitebilir.
