yeni nesil Pkklı'ların azımsanmayacak kadar çok olduğunu gösteren, fütürsuzca ama maksatlı olarak söylenmiş bir cümle.
pkk zihniyetinin habis bir ur gibi yayıldığını biliyoruz artık.
küçücük çocukların bile lider olarak kabul ettiği abdullah öcalan'ın saçtığı nefret tohumları'nın filizlendiğini ve bu çocuğun tek olmadığı gerçeğini kabul etmememiz gerekiyor. bunun için tedbir almak lazım ama nasıl?
onları kabul ederek mi?* yoksa eskiden olduğu gibi karşımıza alarak mı?
çözüm nedir şuan bilinmiyor ama bu çocuğun dağa çıkmasına az kaldığı aşikar.
peki bunları niye muhattap kabul edip programlarımıza davet ediyor ve türk halkının karşısına çıkarıyoruz?
bunun için (bkz: içimizdeki pkk'lılar)
