Uğur: Baştan söylemeyip niye bu kadar sıkıntıya soktun lan kendini? Durup dururken bitirim ayakları, kıskanma numaraları...Ulan yüzüme otuzbir çeker gibi baktığını farketmedim mi sandın lan puşt! Nerden çıktı lan bunlar?
Yusuf: Sevdim abla. Ne kötülük var bunda?
Uğur: Ne sevmesi ulan, ne sevmesi! Bırak bu filim ağızlarını pezevenk!
Yusuf: Böyle konuşma abla. Napim, suç mu bu?
Uğur: Suç tabi ulan, suç tabi suç, ne sanıyodun! Bekir niye kıydı ulan canına ha, yirmi senedir bok kokulu otel odalarında adını bile bilmediğim şehirlerin siktirici yollarında ne arıyorum ulan ben, karılarını bile düzemeyen ibnelerin altında ne işim var ulan bebim. Parmak kadar çocuk neyin çilesini çekiyo lan.
Yusuf: Artık olmasın işte!
Uğur: Ne olmasın ulan? Neyine güvenirsin lan sen? Orda artık adamları düzüyolar haberin var mı? Üç kuruş için hepsi sıraya geçmiş veren verene. Orospu sadece ben miyim sandın lan!
Yusuf: Sen biraz da kendi kendine yapıyorsun.
Uğur: Siktir şurdan be! Ceza derler oğlum buna ceza! Hakim kime kalem kırar düşündün mü hiç? kimi falakaya yıkarlar, kimi orospu yapıp, kimi aç öldürürler, kim gözünü kırpmadan beynine sıkar kurşunu? Koyun gibi kesilmeyi bekleyen şerefsizler mi, beş paralık düzenleri için hayatlarını peşkeş çeken pezevenkler mi? söyle lan kim!
