hiçliğin kayıtsızlığında şimdi ne okuyan ne yazan ne anlatan ** öylesine biri işte. kırılmış, üzülmüş, her şeyden vazgeçmiş. mutsuz bir yazar. artık yazmaktan bile zevk almayan kişi. ekonomist de değil ayrıca. bu dünyada ne olmuş ki ekonomist olabilsin. şuan nick altını neden doldurduğunu bile anlamayan biri işte.
zaman... herşeyin değişmeşi için zaman vermişti. değişiklerden hoşlanmazken, değişim iştemişti. yatağının yerini değiştirdi diye annesiyle kavga eden biriyken artık herşeyi, yaşamındaki her şeyi değiştirmek ister oldu.
fotograflardaki küçük kız ekoministi özler olmuş. fırfırlı eteği, pembe muz çorapları ve örüklü saçlarının olduğu günlerde ne de mutluymuş.
aldanmış, aldatılmış, üzülmüş. geçiyor günler birbiri ardına, anlamadan geçip gidiyor. halbuki yapacak ne çok şey var. uzun süredir konuşmadık arkadaşlar aranacak, hal hatır sorulacaktı. mutlu olur insan uzun zamandır görmediği dostlardan telefon alınca. hem sonra eski oturulan mahalleyi gidilip eski komşularla hasret gidilcekti. yaşlı teyzelerin elini öpüp çaylarını içecekti. babaya seni çok seviyorum denilecekti. birgünü hayatından sadece birgünü kendisi için ayıracaktı. ertelemeli insan, gitmeli, yapmalı aklına koyduğu bir işi mutlaka gerçeklştirmeli, değil mi??. yoksa pişman olur sonra. kırmamalı kimseyi, sonra belki gönlünü bir daha alamazsınız.
yaşamak ne de zor birşeymiş. omzularında hep ağır yükler taşıyarak yaşamak. yaşamak direnmektir* ya artık direnmeye bile gücü kalmamış. belki hayatından memnun olmayarak biraz ukelalık ediyor ancak doğrusu bu ... mutlu değil... olamıyor da...
vakti zamanında bir doğum gününde bir dilek tutmuştu. hiç düşünmemişti o dileğinin gerçekleşip hayatını mahvedeceğini...
enrty başlığı tanımlamalıymış. sözlük formatı buymuş. işte ekoministi tanımlayan bir entry. oldu sanırım hı ?
Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim
Sesim arar rüzgarı ulaşmak için ona
Ellere yar olur. öpmemden önceki gibi.
O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla
Artık sevmiyorum ya severim belki yine
Ne uzundur unutuş ah ne kısadır sevda
Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
Belki bana verdiği son acıdır bu acı
Belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona
