bütün gözlerin her daim üzerinde olduğu endişesine kapılarak girilen sendromdur. etkileri yalnızca yatmadan önce, dolap karşısında ve ayna karşısında görülür. binbir güçlükle seçilen kıyafet giyilip insan içine karışınca kısa bir süre sonra unutulur.
biz de sanarız ki etrafımızdaki insanlar bizim hergün ne giydiğimizin kaydını tutuyorlar. bizi bu konuda bizden çok düşünen yoktur halbuki. herkes kendi derdine düştüğünden, kimse kimseye bakmaz aslında, baksa da unutur. o sebeptendir ki bu saçma sapan sendromun öznesi de nesnesi de sebebi de sonucu da bizizdir. kendimizi kendimize beğendiremeyen egomuzdur. oysa içten içe yine biz değil miyiz 'dünyada yalnızca sen kalsan ne yapardın?' sorusuna , 'çırılçıplak dolaşırdım' yanıtını veren? ademoğlu tuhaf yaratık vesselam.
