evet bir annenin sarfettiği, evladın yüreğine bir gülle edasıyla çarpan cümledir değil mi bu? yapmak zorundasındır sen onu... sen uzunsun çünkü! ama aslında değilsin belki, ne biliyordur minik elli annemiz? ben aslında orta boyluyum anne, bu perdeyi asmamalıyım diyemiyorsunki. işte bulunduğumuz çevre içerisindeki insanların boy oranlarına göre değişiyor biz orta boyluların durumu. kısaların yanında uzun, uzunların yanında kısa kalmanın getirdiği o büyük med cezirler, adeta ruhumuzu örseliyor. aile fertlerinin sana bir milli basketbolcu muamelesi yaptığı dönemde, 12 dev adamlı ortamlara girildiğinde kendini bir fındık kurdu, bir yer elması hissetmenin akıl almaz acısını bir ben, bir de benim gibiler bilir. içten içe dersiniz hep "ya ben evde çok uzundum hani lan?" diye. dersiniz demesine de asmışsınızdır yaz kış demeden ve de kırıştırmadan o perdeleri. geçmiş olsundur.
