filmi anlamak, algılamak ve belkide filmde oturup ağlamak için o kadın olmanıza gerek yoktur aslında hiçbir zaman. çünkü hayatınızın bir kısmında mutlaka bu şarkıları dinlemiş ve içinizin acıdığını hisssetmişsinizdir. şanslıysanız kurumuş gözyaşlarınızla birlikte bir yandan da gülümseyerek izlersiniz filmi. çünkü aslında ağlamanıza sebep olan insanın açtığı yaralar yine kendisi tarafından kapatılmıştır zaten.
neden ağladığınız sorulduğunda cevap veremeyecek kadar da saklıdır sebepleriniz. çünkü istemezsiniz o çok incecik yolda yürüdüğünüzde hissettiklerinizin bilinmesini ve çünkü aslında o an çok mutlusunuzudur.
çok sessiz çok sakin çok yalın anlatılmıştır herşey filmde zaten. kimse o kadının yerinde olmayı seçmek istemez belki ama herkes acısını seçmekte özgürdür. ve herkes bir dönem o kadın olmuştur birilerinin hayatında ya da oldurulmuştur. kadında haklıdır adam da. ama iksininde haklılıkları üç kadının gökyüzünü izlemesine engel olamamaktadır.
çok tutulmamış ama izlenip arşive konması gereken bir filmdir. *
