içinde bir sevgili varsa eğer Ankara bir başka vazgeçilmez olur. Çünkü bilirsin ki sen olmasan da Ankara iyi bakar sevdiğine. bir şehre bu kadar güvenmek yaşanılası bir ayrıcalıktır aslında. gece yarısı korkmadan kız başına gezebilmek, trafikte saatlerini heba etmemek, çantaya yapışmadan alışveriş yapabilmek ya da 'öğrenciyim' dediğinde yüzlerdeki hoşgörülü ifadeyi görmek denizsiz bir memleketi çok kral bir şehir yapabilir belki de.1 nisanda karla şaka yapar insana. tutarsızdır, bu yüzden sevilir biraz da. atkılı, eldivenli tedarikli olduğunuz bir günde sıcaktan patlayabilir, babet giydiğiniz pırıl pırıl havada iliklerinize kadar ıslanabilirsiniz.
bu kadar kendi halinde bir şehirden neden nefret edilir anlamam. istanbul'u sevmek için ankara'dan nefret etmeye gerek yok ki...
