Aynı coğrafyada yaşamamıza rağmen haklarında az şey bilinen, yok sayılan inanç sahibi insanlar. Genelleme yapmak yanlış olur belki ama bir şekilde tanıdığım hiç bir alevi kötü insan değillerdi. Ama nedir, neye inanırlar, nasıl inanırlar, fark nedir ve nerededir. Bunu alevi olmayan pek bilemez. Bunda onlarında suçu var belki. Kendi inançlarını çok saklıyorlar. Yakın arkadaşlarımın bile alevi olduğunu çok sonradan öğrendim. Tabi söylemek kolay belki. Bu şekilde davranmalarının da bir nedeni vardır. Ama öylesine yok sayılan bir kesim ki neden bu şekilde davrandıklarını bile pek bilmiyoruz. Oysa ki ibadet şekilleri bana hep çok insancıl gelmiştir. Kadını ve erkeği yaratan Allah olduğuna göre aynı çatı altında, yanyana ibadet etmenin neresinin yanlış olduğunu mantığım hiç almamıştır. Oysa ki bir cemevine gidip onların bu ayinlerine ya da ibadetlerine katılmayı çok isterdim. Şimdi çok yakınımızda bir cemevi açıldı. Nihayet... Ama ben cesaret edemiyorum bu seferde "gelip seyredebilir miyim" demeye. Korktuğumdan değil de bunun saygısızlık olarak algılanmasından çekiniyorum. Oysa ki Allah'ın bir olduğuna inanan semavi dinlere sahip olan insanların birbirlerinin ibadethanelerine gitmesi ve kendine göre duasını etmesinin neresi yanlış. Din insanları birbirinden ayırır, inanç ise birleştirir. Bunca sene geçmesine rağmen hala alevi dendi mi aklı başında insanların bile "mum söndü" denen olayı algılamasını anlamak mümkün değil. Kendi insanımızı, arkadaşımızı, komşumuzu tanımıyoruz da Tv'lerde seyrettiğimiz filmlerde hristiyan inanışına ait bir sürü şeye hoşgörü ile bakabiliyoruz. Nedir bu korku, nedir bu çekingenlik bilen varsa beri gelsin.
