yaşlılık emaresi midir bilemeyeceğim fakat bu aralar çokça hayıflandığım bir durum var... eski değerlerimizi yitiriyoruz. bayramlar tatil fırsatı oldu, iftar yemeklerine akraba konu komşu davet edilmez oldu, yaşamın her alanında kendi değerlerini reddetme trendi(!) hüküm sürer oldu... asimilasyon dedikleri bu mu acaba?
haydi herkes bu akşam davulcuları yumurta atsın, bayramda da salla büyükbabanı ziyaret etmeyi, el öpmeyi hep beraber hazır havalar güzelken bodrum'a gidelim...
dipnot: işbu yazı kent şeker reklamı olmayıp bir yazarın serzenişidir.
