Diyarbakır'da her zamanki gibi sıcak bir günde, öğrenciler minibüs ücretlerine yapılan zammı yasal olmayan fakat kimsenin müdahale edemeyeceği bir şekilde "şehiriçi minibüslere binmeme" eylemi yaparak protesto etmekte ve şehir merkezine yürümektedir. en az 1-1,5 saat sürecek olan bu yürüyüşe rektör ve dekanlar da pek olumlu yaklaşmamaktadır ancak öğrenciler kararlıdır.
umxa ve can dostu hemen çözüme ulaşır; şehiriçi minibüse binilmeyecektir ancak bu otostop çekmeye engel değildir. şansa bakın ki oldukça şık bir araç denk gelir. araç sahibi ile muhabbet aşağıdaki gibi cereyan eder;
umxa: durduğunuz için sağolun abi
Şoför: önemli değil gençler
arkadaş: bu sıcakta ölürdük yürüseydik
Ş: o zaman ne diye eziyet ediyorsunuz kendinize?
u: öyle deme abi iş inada bindi
ş: ne inadı?
u: zam üstüne zam. hadi rektör sallamıyor bizi, peki bu dekanlar ne işe yarar? hiç mi vicdan yok bunlarda? insan olan bir parça acır şu çocuklara da yanlarında olur, bla bla bla.
3-5 dakika sonra, inmeden hemen önce;
u: çok sağolun
a: eyvallah abi, allah razı olsun.
ş: estağfurullah ya ne yaptık ki?
a: abi siz ne iş yapıyorsunuz bu arada?
ş: tıp fakültesi dekanıyım.
u: hskktr (sessiz ama derinden)
