Üslup kişinin tarzıdır. Tarzlar da tıpkı diğer alışkanlıklar gibi alışkanlıklardan biridir. Zor kazanılır ve yine zor terk edilir. Hele de terk etmeye niyetli değilse insan, o kişiyi terk edene kadar mahkum eder kendisine... seviyesizlik bazen fikirlerin savaşıdır. insan olmak, insan olabilmek kriterlerini yok etmektir... kişilik ve kimliklerin hoyratça harcanması; cehaletin ve cahilliğin on para etmediği bir savaştır... dakikada bir renk değiştiren kişi kimliğidir bazen; ne düşündüğün, nasıl düşündüğünden çok; düşündüğünü nasıl ifade ettiğin, Tıpkı aslolanın okumak değil, okuduğunu yoğurabilme becerisine sahip olmak olduğu gibi. Rastgele ateş saçmak etrafa; Kime denk gelirse misali. ya da insanların kişilikleri ile uğraşmayı bir zafer çığlığı halinde sürekli tekrarlayan; Hatta bu noktada o kadar ileri gidip, küfretmekten kendilerini alamayan ve hatta hatta; neyi eleştirdiklerini bile ortaya koyamayan kişiliklerin sergisidir seviyesizlik. bu tarz insanların dertleri üzüm yemek değil bağcıyı dövmek olduğundan gözü dönmüş bir şekilde özel lugatlarından bildikleri tüm kelimeleri birbiri ardına sıralarlar...
