bir insan evladının başına gelebilecek en kötü şeyi yaşamış adamdır. gencecik kızının öldüğüne mi yansın, öldürülüş şekline mi, suçun hala cezasız kaldığına mı? fakat her nedense daha ilk günden beri bu adam hakkında nesnel gerekçelerle açıklayamayacağım ama bir şekilde beni rahatsız eden bir şeyler vardı. yanmış, kavrulmuş bir babadan ziyade, adaletin peşinde koşan bir mağdurdan çok sanki şovu ön plana çıkarmış, hakkın tecelli etmesinin yanı sıra farklı maksatların peşinde koşarmış gibi bir duyguydu bu.
tam da bu yüzden yazmaya çekindim bunca zaman, ya yanılıyorsam endişesiyle. zira böylesi bir durumda süreyya karabulut' a kendimce iliştireceğim haksız yafta dünyanın en zalim haksızlığından farklı olmayacaktı. şimdi pandora' nın kutusu açıldı, tüm kötülükler ve cerahat yayılıyor etrafa. görüyoruz ki belli belirsiz hissettiğim, aynı düşünceleri paylaşan bazı tanıdıklarımın paylaştığı düşünceler gerçekten de doğruymuş.
dünyanın en büyük acısını ticari fırsata dönüştürmeyi amaçlayan, bu yolda meblağ pazarlığı yapan insan nazarımda o cinayeti işleyen failden daha muteber bir şahıs değildir. süreyya karabulut böyle bir insandır.
