18 saatimi geçirmiş olduğum konya'da dikkatimi çeken en belirgin özellik buydu. her fırsatta dindar olduklarını öne süren insanların kişinin yanındaki bayana (şehri tahmin ettiğinden dolayı gayet kapalı giyinmiş) üstelik ramazan ayında hiç insan görmemiş gibi bakmaları dehşete düşürdü.
ayrıca, seferi olmamdan dolayı oruç tutmadığımdan konya üniversitesi'nin kuytu köşelerinde sigara içmeye çalışırken insanların bakışları boynuma "seferiyim" yazılı pankart asmayı düşündürdü.
bunun yanında esnafın yardımseverliği de yadsınamaz bir gerçekti. saolsunlar.
edit: tamam sen aç değilsin akıllım.
edit 2: bir gün başka bir kentte sana da misafirperver davranacak birileri de olur belki. (bkz: alma mazlumun ahını)
