her anımızda yaşıyoruz bunu iliklerimize kadar hemde.. nefes almak gibi, sanırım bir süre sonra istemsiz olarak beyin harekete geçiyor. içiçe mi yaşıyoruz hayatlarımızı ne? hani tek kişilikti bu sahne? hani tek başıma kalacaktım bir süre sonra?..
metroda kart istemişti ya cekedini omzuna almış, kravatı bir tarafta lise talebesi.. son parasını ya biraya ya bir paket sigaraya ha vermiş ha verecek ki senden kart istiyor. dokun onun hayatına, gir onun hayatına.. sen kim oluyorsun ki böylesine yüce bir isteğe direneceksin? tamamen bitik bir vaziyette koskoca topluluğun içinde seni seçip şereflendireni nasıl geri cevirebilirsin? cevirmemelisin.. onun hayatına dokunup.. geçmelisin..
