kendimi bildim bileli peder kel . koca bi dolabı ikimiz salondan arka odaya taşıyoz . götümüzden ter akmış . ben dolabın bir köşesini zar zor odaya soktum . peder koridordan manevra yapıyor . bi ara eğildi , tam kalkarken kafayı ecza dolabının sipsivri köşesine bir çaktı . bildiğin adamın beyni delindi . başladı kanamaya . ama ben gülmemek için kendimi zor tutuyorum . çünkü kafayı çakan pederin ağzından dökülen laflar şunlar :
'amını ejdadını siktiğimin dolabı'.
