aslında dün gece sinemadan çıkar çıkmaz yazacaktım fakat biraz sinirli olduğumdan, objektif yorum yapamayacağıma kanaat getirdim. şimdi düşüncelerimi yazabilirim. spoiler midir, nedir; ondan biraz olabilir. bu entryi okumaya, başından başlamayanlar sıçtı. eki eki.
rüya gibi başladı aslında film. muhteşem bir müzik ve akabinde mösyö lapadite'in evinde geçen girizgah beni inanılmaz heyecanlandırdı. 10 dakika filan sürdü fakat bu. sonra uzun bir sıkıcı evrenin içine serpiştirilmiş kısa bir kaç iyi sahne ve diyalog vardı. çok da detaya girmek istemiyorum. filmin ortalarında yine heyecanlı bir 10-15 dakika. sonra yine uzun sıkıcı bir süreç. sonunu iyi bağlamış olması, kafa karıştırıyor biraz. filmden sonra hiç kimse memnun olup olmadığını bilemiyor.
brad pitt'in muhteşem oyunculuğuna çok fazla şahit olamıyoruz ne yazık ki. o ve çete, daha fazla rol alsa, çok daha iyi bir film olurmuş. bu kadro, bu bütçe, bu yönetmen çok daha iyi bir iş çıkarabilirmiş. sonuç olarak, içimden "olmuş" demek gelmiyor. fakat "olmamış" da diyemiyorum. yeşil domates gibi bir tadı var filmin.
pulp fiction'da büyülenmiş, jackie brown'da süzülmüş, planet terror'de coşmuş biri olarak, tarantino için üzüldüm bu filmde. hayal kırıklığı oldu.
