dilini buruna değdirerek sümük yemeğe başlar bu çocuk. daha sonra bu işin zahmetli olduğunu anlayıp, eliyle sümüğünü alır ve baş barmağıyla işaret parmağı arasında yuvarlayarak, hap olarak tabir edilen şekle getirir. bu erenlik çağına tekabul eder zira ortaokul-lise döneminde bu eylemi yapan arkadaş görmüşlüğüm çoktur.
bunun bir üst versiyonu ise halkarasında pıt diye tabir edilen hap kullanılmasına yol açar. bu arkadaşlar kendilerini çok geliştirdiklerinde bu seviyeye ulaşabilir, azim gerektirir. alışkanlıktan olduğu da söylenebilir.
bir kısmı ise pıt evresine geçemez. hala hap evresinde kalmış bir fen bilgisi öğretmenimiz vardı. bu seviyede kalan yetişkinlere örnek olabilecek yetişkindir.
büyük bir kısmı ise geçmişte yaptığını unutur, unutmasa da; ben sümüğümü yemezdim der. ha hiç yemeyen var mıdır; vardır.
