çok afedersiniz geçenlerde eşek gibi içmişim, ertesi gün tövbe edicem tabii, bunun da farkındayım. neyse, yürüyecek mecalim yok, baktım etrafta beni sırtında taşıyacak bir babayiğit de yok, eve kendimi dar attım. ertesi sabah, içine girmek için de içinden çıkmak için de efor sarfetmek gereken pantolonum kıçımdaydı. burdan varacağımız iki sonuç var;
- insanın yorgun olduğunda yapası gelmiyor
- bir sanat olmalı ki herkes her an yapamıyor
