bugünkü maçta fenerbahçe'ye transfer olurken verdiği "ben proosyonelim" demeçlerinden ne kadar uzak olduğunu gösteren futbolcudur. takımı gole giderken, hakemin en net göreceği yerde toptan tamamen ilişkisiz bir şekilde manisasporlu nizamettin'in sırtına omuz atmış, hakem buna sarı kart vermiş lakin durmayıp bir de nizamettin'e küfrederek takımını 10 kişi bırakmıştır.
sezona takımı adına çok iyi bir giriş yapmıştır emre belözoğlu. mevkiisi gereği de ikili mücadelelerin en yoğun geçtiği yerde oynamaktadır. topla oynamayı seven bir futbolcu olduğu için de sık sık faullere maruz kalması eşyanın tabiyatı gereği olup, 7 kıtanın her bölgesinde bu tip oyuncuların maruz kaldığı posizyonlardır. peki türk milli takımının, kendi kulübünde oynasa da oynamasa da kadrosunda kombinesi bulunan, kaptanlık onuruna erişen, futbolunun en olgun dönemlerini yaşayan- yahut yaşaması gereken- bir kişinin bu tip hareketlerde bulunmasının açıklaması ne olabilir?
kaldı ki bu maça özel bir davranışı da değildir emre'nin. hemen her maçında sinir patlamaları yaşayıp televizyondan gördüğüm kadarıyla, el kol hareketleriyle tehditvari hareketlerde bulunan, kimi zaman da gazetecilere falan bu güzide hareketlerinden gösteren bir futbolcudur.
şimdi denebilir ki "o da insan..." "çok üstüne gidiyorlar çocuğun..." "bi tanısanız çok seversiniz..." vb. lakin yakın tarihimize baktığımızda hakan şükür gibi bir futbolcu görüyoruz. sorarım emre'yi savunanlara hakan şükür kadar eleştirilen, arkasından atılıp tutulan bir futbolcu var mıdır türkiye'de? yahut hakan şükür bir kez olsun kasti bir faulden yahut ağır bir küfür sonrası atılmış mıdır? kendi müzmin sakatlıkları bir yana hakan şükür kadar darbeye bağlı sakatlık yaşamış mıdır?
bunları kesinlikle ama kesinlikle hakan şükür ile emre'yi kıyaslamak için söylemiyorum. hatta hakan şükür'ü övmek için de söylemiyorum çünkü doğal olan, normal olan hakan şükür'ün yaptığıdır: " sadece futbolla cevap vermek!"
buna karşılık olarak tabiki emre belözoğlu'nu her koşulda sevenler - ki saygı duymaktayım- sabri sarıoğlu benzeri örnekler koyabilirler ortaya. son derece haklılardır da. ancak unutulmaması gereken bir şey vardır ki sabri şuan ne galatasarayın ne milli takımın kaptanı veya kilit oyuncusudur. emre gibi yetenekli, türkiye için az bulunan türden bir oyuncu olmadığı için ya kendini düzeltecek ya da iz bırakmadan yok olup bir anı olacaktır.
bir galatasaray taraftarı ve emrenin kariyerinin her basamağını, çeşitli demeçlerini takip etmiş bir futbolsever olarak samimi bir şekilde söyleyebilirim, evet emre belözoğlu'nu sevmiyorum. ancak milli takım'ın kaptanının bu kadar da kritik virajlar öncesi sinir hezeyanları yaşamasını kabul edemiyorum. milli oyuncuların futbolun kötü tarafında gözükmelerinden nefret ediyorum. emre belözoğlu gibi yetenek açısından "özel" futbolcunun, karakter açısından da "özel" sayılabilmesi için umarım milli takım ve fenerbahçe emre'ye gereken mental ve psikolojik desteği verir. böylece amatör ruhlu taraftarlığın refleksi olarak sevmediğim emre'yi hiç değilse futbolculuğu ile hatırlarım.
