çocuk ilkokula yeni baslamistir, bebedir hala, hala annesiyle ev gezmeleri, altin ve dolar gunlerini kacirmadan gezmektedir. e gidiş sebebide ortamdaki börek çörek tarzi mamullerden çimlenmektir zaten. veledimiz sessiz sakin annesinin yaninda otururken yiyecek servisi baslar ve bir teyze tarafindan "bundan da yermisin yavrum?" tarzinda sorulan soruya çocuğun cevabi evet dahi olsa, hemen ardindan anneden gelen "o yemez teyzesi cok yiyince akşam tuvalete çıkamıyo" şeklindeki itirazlar yüzünden çocuğun hevesi kursağında kalır, içinde fırtınalar kopar da "yiyecem teyze salla annemi" diyemez bir türlü. (bugune kadar da "yiyecem ulan sicarim babanizin şarap çanaaana" diyeni gorulmemistir ne yazikki) tabii annenin bunlari, sirf arkadaslari arkasindan "ayy süheylaaa, x in oğlu/kızı da ne arsız ne bok boğazmış şekerim" demesinler diye yaptığı barizdir. böyle geçen bir çocukluğun üzerine ileriki yaşantısında bu çocukta kişilik bozukluğumu olmasin, bu çocuk asosyalmi olmasin, bu çocuk pısırık mı olmasin efendim.. piç ettiniz yine bir nesli daha, allahinizdan bulunuz ev hanimlari..
