hayata dair iç burkan detay olarak insanları sömüren karenin öznesi olmuş çocuktur.
başlığı gördüğümde "ulan edebiyatınızı başka yerde yapın, sanki çok önemsiyosunuz çocuğu da sözlükte vah garibim yazık diyosunuz" diye düşündüm; tek fesadın ben olmadığını fark edince ya da fesat olmadığımı görünce sevindim.
çocukla ilgili bir şey söyleyecek olursak; doğal olarak üzülmüştür lakin kendisi gemisi batan armatör değildir. "hay ananı skiyim be of" diye küfreder, aksırır tıksırır, sonra hal çaresine bakar.
