Yüz yıllık bir çınar edasıyla durdu her olayın karşısında. Sanki kendisi çok büyük bir şeymiş gibi. Yeri geldi devirdi yeri geldi devrildi.. Minicik bedeni, koccaman kalbiyle her şeyi anlamaya, yaşamaya çalıştı. Becerdi de sanırım.
Kızıl saçlarına yazın son güneşi vururken, kafasında kimbilir kaç bin tilkiyle gülümsüyor hınzır hınzır. Gidişi daimi sanmayın, eğer tanıyorsam onu fırlar gelir bir yerlerden.
