2009-2010 sezonu başında elimizde neler var bakalım: (elimizde bunlar var mutlu olmaya yetmez ki)
bir adet mustafa denizli. çok teknik direktör gördüm beşiktaş'ın başında. çoğunu da sevdim. lakin, şampiyon yapmasına rağmen bu adamı hiç sevemedim. ne bileyim lan, sevemedim işte. günü kurtarmaya yönelik bi çabayla alındı zaten ve kafasındaki tek şey günü kurtarmak.
bir adet yıldırım demirören. dün gece yarım gibi, tam uykuya dalacakken televizyondaki alt yazıya takıldı gözüm. takılmaz olaydı anam, takılmaz olaydı babam! yemin ederim, gözüme uyku girmedi. uyuduğum az bi vakitte de rüyalarımda hep tabatalar, 8 milyon eurolar döndü durdu. bi gün bu adamı golf oynarken basacam. golf sopasıyla kalın ense köküne hafif bi darbe indirip etkisiz hale getirdikten sonra şu soruyu soracam: abi sen manyak mısın? senin kafan nasıl bi çalışma sistemine sahip? tabata ne lan? senin takımının yıldızı olan bobo'yu 5 milyon euro'ya satamamışsın 3 aydır. 2 ay sonra iyileşecek delgado'yu dondurmuşsun. ne idüğü belirsiz, gelecek vadetmediği gibi geçmişi de zerrece ışık saçmamış birine 8 milyon eu.. yok, dayanamıycam ve golf sopasını bi kez daha kullanma yoluna gidecem.
bir elimizde denizli, bir elimizde demirören var. hakkaten de mutlu olmaya yetmez ki. bir elimde skim bir elimde taşşağım olsa daha çok mutluluk verir. bu benim kendi görüşüm tabii. elin adamı o paralara brezilya milli takımından oyuncu çekip alıyor anam!
