sedece gerçekler var filmde.. ne bir kötüleme ne bir küçümseme..
asıl kötülük böyle bir başyapıtı hor görenlerde..
onların içindedir karanlık..
anlamadan dinlemeden..
at gözlüğü takmışcasına..
bu bir ışıktır oysa ki..
bilinmeyenleri açığa çıkartan..
insan sevdiğini daha yakından tanımak istemez mi?
demez miydiniz annenize, yıllar önce ölen babamı bana anlat diye?
o anlatırken sözcükler kazınmaz mıydı ruhunuza?
işte bunu yapmış can dündar..
o'nu bizim için araştırmış..
gizli yönlerini gün ışığına çıkartmış..
daha iyi tanımamız için..
bu filmi körü körüne eleştirenler,
onlardır asıl örümcek kafalı, aydınlıktan uzak..
orada söylenen tek bir cümle bile yalan değil oysa ki..
aylar süren araştırmaların eseri..
devam edin içinizdeki kötülüğü dışarı püskürtmeye..
atatürk'ün çocuklarının heveslerini köreltmeye..
gözünü geriye dikmiş insanların ekmeğine yağ sürmeye..
böyle mi aydınlığa çıkacak bu ülke???
bir kaç gericinin ortalığı kızıştırmak için düzenlediği şekilde..
o da bir insandı..
elbet kusurları vardı..
ama hataların üzeri örtülerek
nereye varabilir bir millet?
filmde de bahsettiği gibi..
gazeteler sadece zaferleri yazarken
nereden bilinebilirdi halkın çektiği fakr-u zaruret???
kusursuzluk allah'a mahsustur..
kul insana değil..
atatürk bir insandı,
put değil...
yürekten kutluyorum,
eline ve yüreğine sağlık can dündar..