sınıf öğretmeni didem ve otuziki küçük can.
didem ikinci sınıfa yeni geçmiş otuziki çocuğa sınıf öğretmenliği yapıyor.bugün sınıf dışı etkinlik kapsamında, amatör tiyatroculardan oluşan düşük bütçeli bir kumpanyanın sahnelediği 'sevimli yunus hasan pet şişelere karşı' isimli çocuk oyununu izlemek için ilçe halk eğitim merkezine gidiyorlar. didem gün boyunca; okul gezisi lafını duyduklarında akıllarını yitirmiş, her türlü taşkınlığı yapmaya hazır otuziki çocuğu otobüse bindirmek, bir buçuk kilometre uzaktaki halk eğitim merkezine giderken yolda kusan iki çocuğun suratını kolonya ile silmek, çocuk tiyatrosu standartlarına göre bile vasat sayılacak 'denizlerimizi kirletmeyelim' temalı iki perdeli oyunu başından sonuna kadar izlemek, okula geri dönerken hiçbir çocuğun kayıp olmadığından emin olmak ve tüm bu süre zarfında 8-9 yaşlarındaki bu çocukları kontrol altında tutmak zorunda.
sınıf öğretmenleri tarih boyunca insalık dışı sabırları ve densiz kalabalıklara laf anlatma becerileriyle tanındılar (tarihi kaynaklarda adı geçen ilk sınıf öğretmeni buddha'dır). sınıf öğretmeni sahip olduğu mistik güçleri, her gün kaos ve kötülükle (öğrenci) ve evrene (sınıfa) tekrar dirlik düzeni getirebilmek için kullanır. bunun karşılığında da ay sonuda maaşını alır, ihtiyaçlarını karşılar.
