bir de; her asansöre bindiğimde aklıma gelir. ama istisnasız hatırlarım. hasan sabbah'ı zenci bir kölesi zamanın asansöre benzer nevalesiyle taşıyor yukarı ya da aşağı; sabbah içinden düşünüyor; "şimdi bu zenci isterse beni öldürebilir, metrelerce aşağı düşer kayalıklara çarpar yok olurum"
