bfc: 2 paket tekel iki bin alabilir miyim?
cb: tekel iki bin?
bfc: evet?
cb: bi de iki paket?
bfc: eee..... evet.
cb: kızım yaşın kaç senin?
bfc: eeee... 18.
cb: yoh yaw?
bfc: yaaa.
cb: şu tesadüfe bak ki biz de 18 yaşın altına satmıyoz bundan.
bfc: (susar)
cb: yasak ya... ondan... devletimiz koymuş.
bfc: (ya sabır çeker)
cb: tabi devlet bi yasak koymuşsa elbet bi bildiği vardır de mi çocuğum?
bfc: (gözlerinden salisesinde yaşları akıtarak)*** bak amca! yasanı da biliyorum devleti de!! çok mu seviyorum ben bunu sanki! ama evdekiler buraya gelemicek kadar üşengeçler. bana buyurdular al diye... yani... getiriim istersen onları... ama gelmezler... o kadar tembeller ki!
cb: (şoke olmuş bi şekilde) tamam kızım tamam... inandım sana. sende sigara içen tip yok zaten
bfc: yok di mi?*
cb: yok yok... neydi iki bin miydi?
bfc: hem de iki paket.
cb: buyur yavrum. mendil veriim mi? 50 kuruş.*
bfc: yok istemem. bırak göz yaşlarım gezinsin yüzümde bakkal amca.
cb: tamam çocuğum. bundan sonra sigarayı hep benden alırsın. tamam? başkasına gitme.*
bfc: peki bakkal amca.
sonuç: hayatımda bi dal sigara koymadım ağzıma. ama kimse inanmaz. sen de inanmazsın belki. çünkü anam babam günde ikişer paket sigara içtikleri için, ben de onlarla malesef aynı çatı altında olduğum için sigara kokusu üstüme sinmiş. yapışmış. sanayi bacası gibi geziyorum. ama bana inanmazsan bakkal amcama sor. harbiden ağladım lan.
