ilk filminden sonra kendisinden çok şey beklediğim bir filmdi. ilk filminde; kavgalar olsun, heyecanla gidilen deplasmanlar olsun, aralıksız içtikleri bardaki eğlenceler olsun tadından yenmezdi. insanı resmen west ham taraftarı olmaya özendirirdi. bu filmde de her ne kadar takıma bağlılık üzerinde durulsa da da, o bağlılık ilk filmdeki kadar açık bir şekilde ortaya konmamıştır. green street hooligans 2'de ilgi çeken sadece bir detay vardı. o da kavga sahneleriydi.
--spoiler--
son sahnedeki maç, kavga karışımı olay da ne kadar amerikan filmlerine benzemekteydi anlatılamaz. maçı kaybedeceklerinden bir an bile şüphe duyan biri var mıydı acaba çok merak ediyorum.
