felakettir,hayatın acısı seni ölesiye yakar. aslında yalnız değilsindir belki de ama bunun farkına varmazsın,o büyük boşluğun içine düşersin. o boşluktan seni çıkarmasını beklediğin eller birer birer yok olurlar. bazen bir söz ,bazen bir bakış bile bunu hissettirir sana. bütün dertler geçebilecekmiş ama bu asla geçmeyecekmiş gibi gelir...
çok da üzmeyeyim ama dostlar,klasik olacak ama bu da geçer,bu gerçektir. bize de bazen o büyük acılara dahi tutunmak ve kendimizi kaybetmemek düşer *. yeter ki niyetimiz iyi olsun iyilikler bize döner *...
