Tanrı'nın var olduğunu kabul edersek ve var olduğu ortaya çıkarsa sonsuza kadar yaşamayı elde ederiz.Ancak Tanrı'nın var olmadığı ortaya çıkarsa,bazı dünya zevklerinden mahrum kalıp fazladan ibadet etmiş oluruz.Tanrı'nın var olmadığını kabul ettiğimizde var olmadığı ortaya çıkarsa,sadece yaşarken dünya zevklerinden mahrum kalmamış oluruz,ama var olduğu ortaya çıkarsa,o zaman kayıp çok büyüktür,Tanrı'dan ceza görebiliriz.
Bu Muallaklığın içerisinde devreye giren mantık ve kalbin birleşimidir.Bakarsın ve herşeyin belirli bir düzende olduğunu ve sürekli bu akışın istisnasız devam ettiğini vs vs görürsün bu akıl tarafıdır bunu tanrıyla birleştirmede sorun vardır zaten bu düzen ve nizanım kendiliğinden oluşamayacağı bir başlangıç noktası olması gerektiği de aslında çoğu bilim çevrelerince kabullenilmiş bir yargıdır.
